In een zonnige woestijn groeide Prikkel, een vrolijke en magische kaktus. Zodra de nacht viel en de sterren aan de hemel fonkelden, begon Prikkel zijn bijzondere taak. Met zijn stekelige armpjes reikte hij naar de slaapkamers van kinderen. Prikkel gaf ze zachte prikjes, niet pijnlijk maar juist kalmerend. Zijn prikjes brachten een gevoel van ontspanning en slaperigheid met zich mee. Terwijl Prikkel naast hen stond, zong hij een zacht wiegeliedje met zijn ritselende bladeren, en fluisterde hij woorden van geruststelling. De kinderen voelden zich veilig en geborgen terwijl ze zich overgaven aan een rustige nachtrust.

Terwijl de kinderen sliepen, waakte Prikkel over hun dromen. Hij strooide magisch stof over hun kussens, zodat ze dromen van avonturen in verre landen, betoverende ontmoetingen en vrolijke dansfeesten. Prikkel beloofde om elke nacht terug te komen en hen te helpen met hun reis naar dromenland, waar ze altijd een vriendelijke stekelige kaktus aan hun zijde zouden hebben.